Hoe bijzonder was deze reportage dan? Ik kreeg een berichtje of ik een tweeling in Bergen op Zoom wilde vastleggen, natuurlijk wilde ik dat. Tijdens het mailen bleek dat de ouders al twee kindjes te hebben, waarvan een dochter die Gwendolynn heet. Zo leuk want ik kom echt nooit naamgenootjes tegen! We maakte een afspraak voor een donderdagochtend maar helaas ging er iets mis in de mailwisseling waardoor ik in het ziekenhuis stond maar de ouders er zelf niet waren. Teleurstelling in eerste instantie maar goed, het kan gebeuren. Kirsten voelde zich ook behoorlijk vervelend eronder dus we maakte snel een nieuwe afspraak. Die dinsdag daarna gingen we voor een tweede poging. Ik treft Kirsten in de hal en we lopen samen naar de meiden toe. Daar liggen ze beide prinsheerlijk te slapen en alsof ze het weten komen ze netjes om en om voor een voeding waardoor Kirsten beide meiden zelf kan voeden, des te leuker voor de foto's. Na de voeding knuffelt mama met de beide meiden en pakken Noralynn en Noahlynn elkaars hand vast. Echt zo schattig. Wat de reportage helemaal leuk maakte was dat we ook zoveel gemeen blijken te hebben, dus we kletsen honderduit. Lieve Kirsten, ik vond het geweldig om jullie te mogen vastleggen en wat was ik blij te horen dat drie dagen na de reportage de meiden naar huis mochten en jullie als gezin, helemaal compleet, het nieuw jaar konden inluiden!
Mama heeft ook een klein stukje geschreven voor jullie over hun zwangerschap en tijd in het ziekenhuis:
Met ruim 12 weken kwamen we erachter dat ik zwanger was. Later die week hadden we al een echo, een 3e baby erbij totdat ze verloskundige beter keek en zei: "een 3e en 4e baby erbij". Na bekomen te zijn van de schrik begon het. Een eeneiige tweeling, elke 2 weken een echo en dat terwijl ik me zo goed voelde. Ja de zwangerschap voelde als geleefd worden en ik vergat te genieten. Gelukkig had ik buiten weinig lucht en erg misselijk zijn na, nergens last van dus niemand die het idee had dat de meiden zich eerder zouden melden. 10-12 ik wilde net onze zoon naar bed brengen en een plop en waterverlies maakte mijn angst waar, mijn vliezen waren gebroken. Gelukkig geen weeen dus eerst op het gemak de verloskundige gebeld. Uiteindelijk rond een uurtje of 9 zijn we in het ziekenhuis aangekomen, ctg en onderzoeken wezen uit dat er nog geen weeenactiviteit was dus er was altijd nog een mogelijkheid dat ze lekker binnen zouden blijven zitten. Niets was minder waar op 11-12 om 01.00 begonnen de weeen, niet veel later om 01.52 was Noahlynn in stuit geboren met een gewicht van 1750, 18 minuten later kwam Noralynn ter wereld met een gewicht van 1810. De meiden deden het super vanaf moment 1! Na 3 weken van couveuse naar een bedje hebben we ze de dag voor oud en nieuw mee naar huis mogen nemen, compleet als gezin het nieuwe jaar in kunnen wat hebben we daar op gehoopt en we hadden het gehaald. Ja ik moest echt wennen aan het idee dat ze er al met 34 weken waren maar ondertussen genieten we vollop van de meiden.
Stichting Earlybirds werkt met vrijwillige fotografen en is afhankelijk van donaties. Mochten jullie ons willen steunen kan dit via het rekengingnummer NL32INGB0006262411 t.n.v. Stichting Earlybirds of via onderstaande link. Bij voorbaar hartelijk dank daarvoor.
DONATIELINK
Rating
