Januari 2021 was een verdrietige maand, ik mocht maar liefst driemaal een uitvaart vastleggen waarbij afscheid genomen moest worden van een babytje. Elke uitvaart is verdrietig, dat staat zonder meer vast. Maar de uitvaarten waarbij afscheid genomen moet worden van een leven vol verwachtingen, vol dromen en vol plannen die zijn het allermoeilijkste. Er zijn nog maar weinig herinneringen en vooral vervlogen dromen.
Patricia van Cordis Uitvaarten plaatste in een Facebook groep een oproep voor een fotograaf in verband met een stilgeboorte. Ik zag de oproep te laat en ze was inmiddels al voorzien. Wel wilde ik haar graag laten weten dat ik op vrijwillige basis met liefde reportages maak van stilgeboren kindjes, iedere ouders verdient immers een liefdevol aandenken aan hun kindje.
Van het één kwam het ander en ze was bezig met de begeleiding van ouders die afscheid moesten nemen van hun zoontje, enkele dagen na de geboorte. Of ik daarvoor beschikbaar was, uiteraard! Met heel erg veel liefde
Ik had nog een kleine uitdaging, want er was gevraagd om in het wit te komen. En dat is niet perse een kleur die ik veel draag. Gelukkig kwam dat helemaal goed dankzij een oproepje op Social Media. We zaten immers in lockdown en spontaan shoppen zat er niet in.
De dienst was zo verdrietig, dat kan niet anders. Maar wat was ik onder de indruk van de woorden van Patricia, ze had een prachtig verhaal over een olifantje, over vasthouden en loslaten. Het olifantje kwam ook overal terug, op de kaart, op het kistje. Het was echt indrukwekkend mooi.
Dit soort dagen gaan je niet in de koude kleren zitten, maar wat ben ik blij dat ik dit voor de ouders mocht doen.
♡ Uiteraard plaats ik deze beelden met toestemming van de nabestaanden en daar ben ik ontzettend dankbaar voor. Echter vind ik het belangrijk om te vermelden dat dit altijd een keuze is. Willen jullie beelden privé houden, dan heb ik daar alle respect voor. ♡
Rating
