Uiteraard had ik er al van gehoord. In onze regio was een man omgekomen tijdens het paragliden in de Zeeuwse duinen. Zoiets gaat niet ongemerkt voorbij. De plek waar het gebeurd was is een plek waar we regelmatig wandelen en vol verwondering naar al die zwevende mensen kijken. Prachtig.
Blij is niet het juiste woord
Als afscheidsfotograaf gaat je gedachten gelijk uit naar de familie en of er fotografie besproken zal gaan worden bij het regelen van de uitvaart. Zeker in dit soort heftige gevallen waarbij de overledene veel te jong uit het leven wordt gerukt.
In dit geval bleek de uitvaartleider in kwestie Monuta Adrienne Klein en ik weet dat zij altijd fotografie ter sprake brengen. Ik werd dan gelukkig ook snel gebeld dat fotografie op de dag van de uitvaart gewenst was. En alhoewel ik het lastig vind om woorden als “blij” uit te spreken in combinatie met een afscheid van iemand, is dat toch echt wat ik voel als mensen ervoor kiezen om dit soort waardevolle momenten te laten vastleggen.
Proosten op het leven
Wat mij betreft is elke uitvaart uniek op zijn eigen manier. Maar soms zijn er uitvaarten die je extra bijblijven. Dit was er zo eentje. Bij aankomst in het crematorium kreeg iedereen een glaasje bubbels, het leven mocht gevierd worden. Er werd dus bij binnenkomst al volop geproost. Mooie bijkomstigheid was dat men daardoor toch echt contact met elkaar kon maken, zonder dat het ongemakkelijk werd. Het was immers corona tijd, dus knuffelen en handen schudden mocht officieel niet.
Tijdens het binnenkomen van de genodigde was er live-muziek, wat direct al een fijne sfeer neerzette voor de rest van de dienst. Die gevuld was met fijne muziek, prachtige woorden en mooie foto’s. Liefdevol en warm.
♡ Uiteraard plaats ik deze beelden met toestemming van de nabestaanden en daar ben ik ontzettend dankbaar voor. Echter vind ik het belangrijk om te vermelden dat dit altijd een keuze is. Willen jullie beelden privé houden, dan heb ik daar alle respect voor. ♡