Een blog over vaders? Waarom? Afgelopen zaterdag merkte ik het weer overduidelijk op een beurs waarop ik stond. De (aanstaande) mama’s willen vaak een geboortereportage maar dat de (aanstaande) papa vaak nog overtuigd moet worden of soms helaas niet te overtuigen is. Het idee van een extra persoon tijdens de bevalling is iets waar ze echt aan moeten wennen. Bovendien zien ze de toegevoegde waarde er niet altijd direct van in. Daarom leek het me leuk om eens aan de vaders te vragen waarvan ik de bevalling heb gefotografeerd hoe ze het nou achteraf ervaren hebben. Misschien helpt dat om de twijfelende papa’s over de streep te trekken 😉
In eerste instantie kwam de vraag of we dit wilden doen. Brigiet was zeer terughoudend. Ik zag er direct het voordeel van in: dan hoef je niet zelf steeds te denken: ‘oh ja, een foto maken’. Of dat je denkt: ‘oh dat was een mooie foto geweest…’ Iemand die alles voor je vastlegt, en naar later bleek ook een mooi verhaal erbij schrijft over alle gebeurtenissen, vond ik een fantastisch idee. Hopelijk iemand die snapt wat ze doet en de juiste momenten kiest. Na onze eerste kennismaking was ik helemaal overtuigd. Een leuke dame die goed uitlegt wat en hoe ze het doet. Duidelijke afspraken over wat wij wel en niet wilden.
Tijdens de bevalling en de vele uren daarvoor was je aanwezig, maar toch ook niet. Ik heb geen een keer gedacht of het gevoel gehad dat je te aanwezig was of dat je “in de weg stond”. Je was heel geduldig en pakte precies de goede momenten voor het maken van de foto’s. Uiteindelijk heb ik niet gezien dat je zoveel foto’s hebt gemaakt. Dat kwam achteraf.
Dezelfde dag van de bevalling kregen we al een paar foto’s. Geweldig mooi! Ik kon niet wachten op de rest. Toen die kwamen, en het mooie verhaal erbij, beleefde ik die nacht en ochtend weer opnieuw. En voor Brigiet was het ook geweldig. Die heeft dingen die op de foto staan niet bewust meegemaakt (zoals ze zelf zei) of niet onthouden.
Wij zijn heel blij dat je dit bij ons hebt willen doen. En af en toe kijken we nog eens naar de foto’s en lezen het verhaal. Toen was ie nog klein. Hij is nu alweer 4 maanden en het gaat super snel. Door zo’n fotoshoot heb je altijd iets in handen om naar terug te kijken. Of ik dit aan zou raden? Net zo zeker als dat ik iedereen aan kan raden om papa en mama te worden! – Dennis –
Eerlijk gezegd had ik er nooit eerder over nagedacht totdat Rosanne met het voorstel kwam. Ik hoefde er eigenlijk niet heel lang over na te denken want ik weet nog bij de geboorte van Nine dat alles tegelijk gebeurd, je wilt er voor je vriendin zijn, van het moment zelf genieten en dan wil je het eigenlijk ook nog alles vastleggen dmv foto’s. Iemand van familie of vrienden zagen we niet echt zitten omdat je er samen van wil genieten omdat het zo bijzonder is en daar al je aandacht aan geven.Vooraf was het even moeilijk afstemmen met wanneer zet de bevalling nou echt door maar dit blijft denk ik altijd moeilijk. Toen Senn er was vond ik het fijn dat we konden genieten terwijl jij de mooie momenten vastlegde zonder dat we iets van jouw aanwezigheid merkte.Vooral na het zien van het resultaat is het wat mij betreft een echte aanrader! -Peter –
Het was in eerste instantie Inge haar idee om een geboortefotograaf te vragen voor de bevalling van ons derde kindje. Ze liet me foto’s zien van de bevalling van een oud collega van haar en ik zag wel wat in het idee. De kennismaking met Gwendolyn was erg gezellig en ik vond het al snel goed om haar bij de bevalling foto’s te laten maken. Het leek mij vooral erg waardevol om mooie foto’s te hebben. Bij de andere twee waren de foto’s niet zo discreet en sommige momenten waren ook niet vastgelegd omdat er simpelweg geen mogelijkheid voor was geweest. Het contact tijdens de zwangerschap verliep alleen tussen Gwendolyn en Inge, pas op de dag van de bevalling had ik contact met Gwendolyn. Helaas ging de bevalling ontzettend snel en kwam Gwendolyn tien minuten na de geboorte van Isa binnen. Ik merkte bijna niet dat ze er was en zag pas nadat de foto’s binnen waren hoeveel momenten ze vast had gelegd. Ze is er wel, maar je merkt het niet ;-). Dat was wel iets waar ik van te voren over nadacht; in hoeverre zou een ‘vreemde’ een plaats in gaan nemen, dit bleek niet het geval te zijn. Het zijn prachtige foto’s geworden en ik zou het andere vaders ook zeker aanraden, je kunt je volledig focussen op je vrouw en de geboorte van je kindje en ondertussen worden alle mooie momenten voor je vastgelegd. – Jeroen-
Ik vond het in eerste instantie niet nodig en vond het ook te duur. Wij hadden natuurlijk erg geluk met jou ;-). Ik keek er eerst een beetje tegenop en wilde het liefst niet zelf op de foto, maar Chantal vond dat natuurlijk ook erg belangrijk. Omdat Chantal het graag wilde, vond ik het ok en omdat we de mazzel hadden dat het een portfolioshoot was. Achteraf viel het 100% mee. Je hebt niet zo door dat er nog iemand is, het resultaat van de foto’s is erg mooi en een waardevol naslag werk van de geboorte. -Marten-
