Ondenkbare tragedie
Het verlies van een kind is een ondenkbare tragedie, en toch worden gezinnen soms geconfronteerd met deze ongekende pijn. Ties, een 8-jarige jongen, was niet alleen een geliefd lid van zijn gezin, maar ook een dappere strijder die een blijvende indruk naliet. Met een tweelingbroer en twee andere broers vormde hij een hecht gezin, waarvan elk moment werd gekoesterd. Hoewel zijn ziekte de familie voorbereidde op het onvermijdelijke, kwam zijn overlijden nog steeds als een schok, veel te vroeg voor iedereen die hem liefhad.
Een Laatste Samenzijn: De Dag van het Afscheid
Op de dag van het afscheid verzamelt het gezin zich rond Ties’ kist, liefdevol versierd door familieleden. Voor de kinderen is het sluiten van de kist een hartverscheurend moment, waarbij ze telkens nog even willen gluren naar hun geliefde broertje. Het afscheid is intens en emotioneel, maar ook gevuld met liefde en verbondenheid die Ties altijd kenmerkten. De kist werd uiteindelijk gesloten met prachtig gekleurde vlinderknoppen.
Een Persoonlijk Afscheid: Herinneringen Koesteren
Tijdens de afscheidsdienst in de achtertuin wordt Ties omringd door kleurrijke bloemen en persoonlijke bezittingen, die zijn unieke persoonlijkheid weerspiegelen. Terwijl vrienden en familie samenkomen om hun liefde en steun te tonen, vinden de broertjes van Ties elk hun eigen manier om met het verlies om te gaan. Bijzonder om later te horen dat deze unieke manieren zo terug te zien zijn in de foto’s. Het ene broertje dat alleen een balletje trapt, de ander die rondjes rijdt op zijn mountainbike om iedereen die aankomt te groeten en de derde die een potje voetbalt met maatjes.
De dienst is een viering van het leven van Ties, doordrenkt met warmte, emotie en dierbare herinneringen.
Een fijn Samenzijn: Borrel in de tuin
Na de dienst wordt Ties weer in de huiskamer gebracht door het gezin, waar buiten in de tuin een borrel plaatsvindt. Het is een fijn en ontspannen samenzijn met veel knuffels, drankjes, lekker eten en snoeperijen, omringd door vrienden en familie. Precies zoals het gezin het wilde: een moment waarop de kinderen vooral kind mogen zijn, omringd door geliefden die hun steun bieden.
Het Laatste Stukje: Naar het Crematorium
Het gezin twijfelde aanvankelijk of ze mij mee wilden nemen naar het crematorium. Het vertrouwen moest groeien, zoals vaak het geval is in deze gevoelige en intieme situaties. Uiteindelijk besloten ze echter om ook dit laatste stukje samen te delen, en zo werd de rit naar het crematorium (in hun eigen gezinsauto) en het laatste samenzijn vastgelegd door mij. Een meer dan goede uitleg in de crematieruimte door de medewerker aldaar, kundig, invoelend en duidelijk.
Ik ben dankbaar dat ik door deze familie zo dichtbij mocht komen en zo dit meer dan waardige en persoonlijke afscheid voor ze mocht vastleggen.
Mocht je meer willen weten over mijn werk als uitvaartfotograaf en hoe ik deze intieme momenten vastleg, nodig ik je graag uit om mijn pagina over uitvaartfotografie te bezoeken. Het vastleggen van dergelijke kostbare momenten is een eer die ik koester, en ik ben dankbaar dat ik families zoals die van Ties mag bijstaan tijdens hun afscheid.