Een telefoontje van een collega
April 2021, ik word gebeld door mijn collega Linsey. We kennen elkaar niet persoonlijk maar vanuit een gezamenlijk netwerk was ze bij mij terecht gekomen. Een goede vriend van haar was overleden en in eerste instantie was het idee dat zij de uitvaart zou vastleggen.
Gelukkig kwamen ze uiteindelijk tot de conclusie dat dit wellicht toch niet zo'n goed idee was, immers had ze zelf ook enorm verdriet, heeft ze recht om op haar manier te kunnen rouwen en ook haar vrienden tot steun te kunnen zijn. In mijn optiek is het lastig om en te rouwen en te fotograferen tegelijkertijd, iets zal echt te weinig aandacht krijgen.
Veel te jong
Verdiet is er altijd, ook als iemand op een respectabele leeftijd overlijd. Maar het overlijden van een jonge papa die kinderen achterlaat die nog veel te jong zijn om hun papa te moeten missen is extra intens. Dit zijn precies de uitvaart die ook mij net iets meer aangrijpen maar mij ook nog extra uitdagen.
Want die uitvaart, met zoveel zorg vormgegeven, moet meer dan perfect in beeld gebracht worden, zodat de kinderen later kunnen zien hoe geliefd hun papa was, hoeveel mensen er voor hun klaar stonden en met hoeveel liefde ze hun papa een laatste groet hebben gebracht.
De uitvaart was niet bij de deur, ik mocht helemaal naar Noordwijk toe. Dat betekent meer dan op tijd vertrekken en de route alvast bekijken. Ik heb de auto geparkeerd bij de begraafplaats en gelukkig was de beheerder ook daar. Zo kon ik alvast kijken waar het graf gesitueerd was en welke route we zouden lopen. Daarna ben ik naar de kerk gelopen. Dat betekent dat ik direct de route kon bekijken die we straks ook vanaf de kerk zouden lopen. En toen aan de slag.
Schouderen, zo eervol
De beste vrienden van Stef begeleiden hun vriend statig en eervol naar de kerk en dragen hem naar binnen. Daarop volgde een prachtige dienst, met veel ruimte voor mooie woorden, herinneringen en muziek. En vergeet niet de enorme, kleurrijke bloemenzee en veel bellen door de kinderen geblazen.
Na de dienst zijn we lopend naar de begraafplaats gegaan en ook toen werd Stef begeleid door hun vrienden. Na enkele laatste woorden kreeg iedereen de kans om Stef een laatste groet te brengen en gingen we gezamenlijk naar het huis van Stef, daar was nog een fijn samenzijn in de tuin.
Bedankt lieve familie en vrienden. Bedankt voor het vertrouwen <3
♡ Uiteraard plaats ik deze beelden met toestemming van de nabestaanden en daar ben ik ontzettend dankbaar voor. Echter vind ik het belangrijk om te vermelden dat dit altijd een keuze is. Willen jullie beelden privé houden, dan heb ik daar alle respect voor.  ♡
Rating
