*** TRIGGER WARNING *** Voordat je verder leest, de titel en de uitgelichte foto verraden het al. Dit blog gaat over een jongetje dat veel en veel te vroeg en veel te klein ter wereld kwam.
Van deze ontzettend lieve ouders mag ik beelden delen van kleine Lev. Omdat ik het heel belangrijk vind om elk taboe omtrent de dood te doorbreken, deel ik deze prachtige, maar wellicht voor sommige ook confronterende beelden met heel veel liefde.
Deze lieve familie mocht ik eerder ontmoeten, toen ik een kraamreportage bij ze mocht maken na de geboorte van Elora. Het is op zich wel een mooi anekdote hoe ik dit gezin heb leren kennen. Ik heb een cadeaubon geschonken aan rugbyclub Oemoemenoe, waar destijds mijn beide jongens rugbyde, als prijs voor de Bingo. Soumya won deze en heeft hem cadeau gedaan aan haar dochter. Zodoende mocht ik in Breda een mooie reportage voor ze vezorgen. Een paar iconische beelden heb ik daar gemaakt.
Maar deze keer was de aanleiding minder feestelijk. Hun derde zwangerschap mocht niet uitgedragen worden en Lev kwam veel te vroeg ter wereld. Omdat Lev ondanks zijn termijn er toch helemaal bijhoort en het verdriet enorm is dat hij niet groter mocht groeien. Hebben Nicky en Jasmine ervoor gekozen om heel bewust, samen met hun gezin en hun directe familieleden afscheid te nemen.
Dat begon voor mij met het gezin thuis, waar Lev heel liefdevol uit het water werd gehaald en in een zacht doekjes werd gewikkeld, zo konden de kinderen hun broertje nog even bewonderen en vasthouden als ze dat wilde. Daarna werd Lev in een prachtige mandje gelegd en omringd door een prachtige krans van bloemen.
Hierna gingen we naar de afscheidslocatie, een afscheidskamer van Dela, waar in een kleine kring nog een boekje werd voorgelezen, Lev werd bewonderd en er samen stil gestaan werd bij zijn leventje dat zo gewenst was maar niet mocht zijn.
Toen was het tijd voor de familieleden om afscheid te nemen. Ik zou samen met de ouders naar het crematorium gaan. Dat was heftig, maar zo mooi ook dat de ouders heel bewust dat het laatste Lev hebben vastgehouden en tot het einde toe hebben begeleid.
Ik kan niet genoeg benadrukken hoe dankbaar ik ben als ik beelden mag delen, ALTIJD, maar nu net een beetje meer. Zo vaak krijg ik te horen dat mensen hun liefde voor hun te vroeg geboren kindje niet kunnen delen met hun omgeving, dat mensen de beelden van deze prachtige, kleine kindjes te heftig vinden om te zien. Of soms hebben mensen helemaal geen beeld bij hoe zo'n klein babytje eruit ziet. Door het mogen delen van dit soort beelden hoop ik te kunnen bijdragen aan meer kennis en begrip omtrent het onderwerp babyverlies.
Wist je trouwens dat je mij bij Still geboortes altijd mag bellen? Ik maak geheel vrijwillig foto's na de geboorte als tastbare herinnering voor de ouders.
Rating
